βιβλιο


''Σαν παραμύθια τα παιχνίδια της αλάνας...'' 


Θυμάμαι τα παιδιά που έπαιζαν και τραγουδούσαν
Χαμένα τα όνειρα τους κι όμως γελούσαν.
Σαν παραμύθια τα παιχνίδια της αλάνας
Και κρυφά πίσω απ’ τη πόρτα τα δάκρυα της μάνας.
Και του πατέρa τη φωνή που δεν άκουσαν,
Τη λύπη κάναν γλέντι και ποτέ δεν σταματούσαν

Αυτoύς  τους στίχους του .B D Foxmoor επέλεξε να ξεκινήσει τον πρόλογο της νέας του λαογραφικής δουλειάς ο Γιώργος Κομζιάς .Και αυτοί οι στίχοι είναι που δάνεισαν και τον τίτλο του βιβλίου του ,το οποίο ο πολιτιστικός σύλλογος του Αιτωλικού εξέδωσε
Με την βοήθεια  των μαθητών του στο Α΄Δημοτικό  σχολειό Αιτωλικού,ερεύνησε, συγκέντρωσε, κατέγραψε και διέσωσε από τη λήθη  ,ένα κομμάτι της λαϊκής πολιτιστικής κληρονομίας ,όχι μόνο του Αιτωλικού ,αλλά και της ευρύτερης περιοχής .
Πολλά από τα παιχνίδια ,σύμφωνα με τον ερευνητή και λαογράφο συγγραφέα έρχονται από την αρχαιότητα .και η μετάδοση τους έγινε μέσω των γενεών ,στις αλάνες και τις γειτονιές , από τους μεγαλύτερους στους μικρότερους .
Παιχνίδια ,δημιουργήματα της φαντασίας και της ευρηματικότητας των ιδίων των παιδιών , εν αντιθέσει με σήμερα που επιβάλλονται από τις βιομηχανίες παιδικού θεάματος μπροστά στις οθόνες των υπολογιστών και στις τυποποιημένες παιδικές χάρες
Ένα βιβλίο απαραίτητο σε κάθε βιβλιοθήκη με προσωπικότητα



Το πανηγύρι της Αγι'-Αγάθης  Του Γιώργου Κομζιά

Ένα πολύ σημαντικό βιβλίο όχι μόνο  λαογραφικής αλλά και ιστορικής σημασίας .Λαογραφικής γιατί ο αναγνώστης θα γνωρίσει πολλά για τον λαϊκό πολιτισμό του τόπου και ιστορικής μια και αποσυνδέει το πανηγύρι από κάποιο ιστορικό γεγονός περί συγκεντρώσεως των οπλαρχηγών στην Αγι'Αγαθη και το συνδέει με εκδηλώσεις μνήμης για τη σφαγή των αμάχων του Αιτωλικού από τον Ιμπραήμ μέτα την πτώση του Ντολμα 
Ο συγγραφέας του βιβλίου παραθέτει πλούσια βιβλιογραφία ,που
όποιος μπει στο πειρασμό να ασχοληθεί και αντρεξει σάυτη,θα τον οδηγήσει στην γνώση σημαντικών ιστορικών και λαογραφικών στοιχείων της περιοχής μας
Να τι λέει ο ιδιος ο συγγραφέας στο βιβλιο του:

 Ιστορικά στοιχεία
Από πλευράς γένεσής του λογίζεται ως το παλαιότερο και ιστορικότερο, με τη μορφή αυτή, πανηγύρι της Κάτω Αιτωλίας. Σύμφωνα με την παράδοση είναι η συνέχεια ενός άλλο μεγάλου πανηγυριού, αυτό της Ψηλής Παναγιάς, με καθαρά θρησκευτικό χαρακτήρα, του οποίου οι ρίζες χάνονται στην άχλη της ιστορίας και που γινόταν στις 23 Αυγούστου στην ομώνυμη κορυφή του Ζυγού.Ο ιστορικός χαρακτήρας προστέθηκε στο πανηγύρι το 1835 προκειμένου να τιμηθούν όσοι έπεσαν στον επαναστατικό αγώνα του Αιτωλικού. Για το σκοπό αυτό καθιερώθηκαν αναμνηστικές γιορτές με αρματωμένους στους χώρους εκείνους που διαδραματίστηκαν τα σημαντικότερα γεγονότα της τοπικής ιστορίας. Το γεγονός το οποίο συνδέει τον τόπο με την τέλεση του πανηγυριού έχει σχέση με την πτώση του Αιτωλικού.Μετά την πτώση του Ντολμά, στις 28 του Φλεβάρη του 1826, και λίγο πριν το Αιτωλικό πέσει στα χέρια του Ιμπραήμ, τα γυναικόπαιδα, για να γλιτώσουν, μεταφέρθηκαν με γαϊτες στη βόρεια πλευρά της λιμνοθάλασσας του Αιτωλικού και εκεί λίγο πιο κάτω από το σημερινό εκκλησάκι της Αγι’ - Αγάθης, προδομένα από τα κλάματα των μωρών έπεσαν στα χέρια των Τούρκων. Σε ανάμνηση, λοιπόν, αυτού του γεγονότος αποφάσισαν μεταξύ των άλλων εκδηλώσεων να ανεβαίνουν και να πανηγυρίζουν και στο σημερινό εκκλησάκι της Αγι’ – Αγάθης, χτισμένο περίπου γύρω στο 1840.



Αγιος Νικολαος ο Κρεμαστος
Παρουσιάστηκε την Κυριακή 22 Μαΐου στο Μουσείο
'' Βάσω Κατράκη'' , το βιβλίο-λεύκωμα  Άγιος Νικόλαος ο Κρεμαστός .  Εκδότης ,ο  Δήμος  Μεσολογγίου.
Μέσα από την έκδοση αυτή γίνεται μια προσπάθεια για την ανάδειξη και την προβολή του πολιτιστικού πλούτου του σπηλαίου  .Τα κείμενα  και η επιμέλεια της έκδοσης είναι του πανεπιστημιακού καθηγητή Βυζαντινής αρχαιολογίας κ.Αθανασίου  Παλιούρα , επιστήμονα με μεγάλη προσφορά στην ανάδειξη των Αιτωλικών μνημείων .Στο βιβλίο ,ο αναγνώστης θα βρει πληροφορίες για τον τεχνοτροπικό
  χαρακτήρα των αγιογραφιών, τον ονομαζόμενο ''Καπαδοκικο'' για τους σημαντικούς επισκέπτες του  και πληροφορίες για την οργάνωση του σπηλαιώδη μοναχισμού στην Αιτωλία και Ακαρνανία .

Ξεφυλλίζοντας τις σελίδες του βιβλίου φαίνεται η εγκατάλειψη του μνημείου στην τύχη του ,αφού όποιος το επισκέπτοταν, χάραζε το όνομά του πάνω στις σπάνιες αγιογραφίες . Λογάριαζε  την ανάβαση σαν κατόρθωμα, ανάλογο με την κατάκτηση του Έβερεστ , του βόρειου πόλου, η της σελήνης και αφού σημαία δεν υπήρχε , άφηνε τα σημάδια του στις αγιογραφίες Κάποιοι λένε ότι το έκαναν για να πάρουν τη χάρη από αυτές. Ο γράφων  όταν το επισκέφτηκε με τους φίλους του , δεκατετράχρονο παιδί τότε  πενήντα τριών τώρα  , χάραξε τ' αρχικά  του γιατί το έκαναν οι προηγούμενοι και μάλιστα  δεν  έβρισκε  χώρο  αφού τα πάντα ήταν πιασμένα  .Κανείς δεν του μίλησε για  την αξία τους
 Έστω  και τώρα ό,τι περισώσουμε .Είναι  τα κάλλη  μας  Να τα αναδείξουμε και να τα προβάλλουμε
Η δημοτική  αρχή έχει τη βούληση και η προσπάθεια πρέπει να συνεχιστεί , ώστε η παρουσίαση του
μνημείου  να συνδεθεί και με την υπόλοιπη κοινωνική και ιστορική πραγματικότητα της εποχής .



                                  Ο ΠΟΙΗΤΗΣ  ΑΣΣΟΣ  ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ

Ένα απόσπασμα από την «Τετραλογία του προτελευταίου ζοφερού χαμόγελου της Γοργόνας», ένα απόσπασμα που πονάει γιατί δεν ψεύδεται.
Τόσο επίκαιρο, τόσο προφητικό, απόλυτα αυθεντικό. 


συνέχιζε να τους ακούς κι ό,τι σου λέν’ οι μαστραπάδες σα βατράχι να τα χάφτεις κι από πάνω να τους καταχειροκροτάς
συνέχιζε να τους εκθειάζεις και να τους ψηφίζεις, βλήμα, συνέχιζε να τους αποθεώνεις και με γαρδένιες να τους ραίνεις
να τους λιβανίζεις να τους γλείφεις και να τους υποστηρίζεις
 με ξέφρενη μανία με μπογιές με spray γράφοντας παντού
στα βράχια στους τοίχους στις στέγες στα βουνά/χάμω στην άσφαλτο, στο κούτελο στην πλάτη και στον κώλο σου
κούφια ονόματα εμβλήματα συνθήματα-αρλούμπες παρλαπίπες
μέσα κι έξω ντύνοντας το σπίτι σου με αφίσες και σημαίες σαν μπουρδέλο
παριστάνοντας βεβαίως εσύ ο ίδιος την τσατσά
κι ακολουθώντας τους παντού σαν σκύλος
με μηχανάκια, φορτηγά τρακτέρ
Datsun αγροτικά πατίνια γιωταχί
στριγκλίσματα γκαρίσματα και κορναρίσματα
σε κάθε τους "κίνηση"
σε κάθε τους μετακίνηση
σε κάθε τους εξέδρα και μπαλκόνι
σε κάθε τους συγκέντρωση-ζωοπανήγυρη
υπαίθρια ή κλειστή, μπαίνοντας "τυχερέ!",
και στα πολυτελή τους πούλμαν, ναι, παρέα
με γύφτους Φιλιππινέζες Γιουγκοσλάβους χαρτορίχτρες καφετζούδες ραβδοσκόπους
κρατώντας και κραδαίνοντας με πάθος σα μαϊμού
(ακριβώς όπως και στην Κίνα οι τσίτες του Κουμμουνισμού)
 τα πρασινογαλαζοκόκκινά τους σημαιάκια -πω πω
τις καραμούζες πλακάτ πανό σφυρίχτρες στρακατρούκες
μεγάφωνα τραγούδια-φούσκες συνθήματα πυροτεχνήματα
στο πέτο σήματα-εμβλήματα μαντίλια σπόρια χαρτοπόλεμος
πατσάδες-στούρνες καλαμπόκες λουκάνικα σουβλάκια
μαϊμουδάκια πίθηκοι αρκούδες ουρλιάσματα τριμπόνια καπνοί αψίδες περιστέρια μπεκάτσες και παπαγαλάκια
μπαλόνια φώτα προβολείς τηλεοράσεις βιντεο-λήψεις από σιδερένιους πύργους-σκαλωσιές και γερανούς και ελικόπτερα για να σ' απαθανατίζουν φανατίζουν ολοένα αφιονίζουν
αποδεκατίζουν και αφανίζουν τα κόμματα που
σε κομματιάζουν, μπούφε πανάθεμά σε!»
Ποιος είπε πως οι ποιητές έχουν πεθάνει;