Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014

Εκδηλώσεις ανθρωπιάς σε συνθήκες βαρβαρότητας




 Κατά την περίοδο της κατοχής - τέλος Ιουλίου με αρχάς Αυγούστου 1943- συνέβη ένα ατύχημα που αναστάτωσε το μικρό χωριό Φραγκουλεΐκα.
Οι Γερμανοί το απόγευμα εκείνο συγκεντρώνονταν από την περιοχή του Αγρινίου στην
Λυσιμαχεία..Ετοιμάζονταν για  αντίποινα στα χωριά της Μακρυνειας για την
εκτέλεση Γερμανού αξιωματικού  στη περιοχή της  Συκιάς. Eνα   γερμανικό   καμιόνι ξεκίνησε καθυστερημένα για τον τόπο συγκέντρωσης και  στα
Κλεισορεύματα  έχασε το δρόμο και πήγε προς τα Φραγκουλεΐκα . Πληροφορίες λένε ότι ερχόταν από την Άρτα  και δεν πρόλαβε τους υπόλοιπους της φάλαγγας. Στο αυτοκίνητο επέβαιναν τρία άτομα και στην καρότσα του ήταν δυο Έλληνες  από την Άρτα  με πέντε έξι  μουλάρια επιταγμένα από τους Γερμανούς.
    
    Η γέφυρα της κλεισούρας ήταν κομμένη, από σαμποτάζ   του ΕΛΑΣ και οι Γερμανοί  επιτάσσοντας  τους κατοίκους

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2014

Ηχητικο ντοκουμεντο απο την κομπανια των Ακριδαιων

Για πολλά χρόνια τα λαούτα και τα βιολιά ήταν παρατημένα στα σεντούκια . Ο αγώνας για επιβίωση ήταν ατέρμονος .Τα δάχτυλα έγιναν κούτσουρα και δεν μπορούσαν να βρουν τις νότες.
Είναι όμως δυνατόν να ξεχάσεις τον τρόπο που εκφραζόσουν όταν

Τετάρτη 8 Οκτωβρίου 2014

Καλημέρα πεδίμου Πἀνο

 ''Καλημέρα πεδίμου Πάνο.''
''...φτοχια εχομε αλλα δεν βαργεσε...''
''...ποσο στιναχορεθηκα που δεν τα ελαβες.''
'' ο πατερασου εδισε τον καπνο''
''.... οτη περνου απο τη δουλια που πιγενο οταν κρατή ..''

Σκέψεις απλές,ζεστές, γιομάτες αγάπη.

Δευτέρα 7 Ιουλίου 2014

Η ανατίναξη της γέφυρας στα Φραγκουεΐκα στις 3/6/1944

Ανατινάχθηκε στις 3/6/1944
Στις αρχές του Απριλίου το 1944 το 2ο  εφεδρικό  τάγμα του ΕΛΛΑΣ  της περιοχής Μεσολογγίου πραγματοποίησε στην περιοχή ευθύνης του διάφορες δολιοφθορές και σαμποτάζ . Όλες οι ενέργειες έγιναν στα πλαίσια γενικής διαταγής  προκειμένου να υπάρξει παρακώλυση στις μετακινήσεις των Γερμανών και παραπλάνηση  σχετικά με την περιοχή απόβασης των συμμαχικών δυνάμεων. Η δράση αυτή ανάγκασε τους Γερμανούς να διατηρήσουν σημαντικό αριθμό δυνάμεων στην περιοχή της Μεσογείου για να γίνει η απόβαση και η τελική επίθεση κατά της Γερμανίας από την Νορμανδία.
Στις 7/6/1944  ομάδα του τάγματος με επικεφαλής το Κωνσταντίνο Κοκκόλια από το Αιτωλικό και τμήμα του εφεδρικού τάγματος Γαυριάς με επικεφαλής τον  Θεόδωρο Κούσουλα  και σε συνεργασία με τον Γιάννη Σαπλαούρα από τον Άγιο Ηλία ,μετέφεραν μια Γερμανική νάρκη τύπου TELEPMAN στη τραγάνα Σταμνάς και συγκεκριμένα στη θέση Τούμπα και ανατίναξαν Γερμανική αμαξοστοιχία
Στις 22/6/1944 Ανατινάσσεται αμαξοστοιχία των Γερμανών στο Σταθμό Αιτωλικού. Ακολουθεί  μάχη με απώλειες και αρκετά λάφυρα .
Στις 3/6/41944 ανατινάσσεται η οδική γέφυρα στο τέρμα Κλεισούρας στο χωριό Φραγκουλεΐκα  .Η ανατίναξη έγινε από ομάδα του εφεδρικού ΕΛΛΑΣ με επικεφαλής τον Αιτωλικιώτη  Κωνσταντίνο  Κοκκόλια.
Στη επιχείρηση αυτή συμμετείχε υποστηρικτικά και τμήμα Χρυσοβεργιωτών  το οποίο είχε λάβει θέση στα Γιατσεΐκα.

Στην κομμένη  γέφυρα αργότερα έπεσε γερμανικό καμιόνι φορτωμένο με άλογα  και σκοτώθηκε ένας Γερμανός στρατιώτης  .Σε άλλη ανάρτηση θα περιγράψουμε το περιστατικό γιατί έχει σημασία ο τρόπος που το διαχειρίστηκαν οι κάτοικοι  και δεν αντιμετώπισαν προβλήματα αντιποίνων 

Υ.Γ. Τα στοιχεία είναι παρμένα από το βιβλίο του Θανάση Καλογιάννη '' Μνήμες και σελίδες της εθνικής Αντίστασης ΑΓΡΙΝΙΟ - ΔΥΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ ''

Τετάρτη 25 Ιουνίου 2014

Κλεισούρα τα Κύκνεια Τέμπη ! Το Κάστρο στα φραγκουλείκα είναι η αρχαία Πυλήνη;


Κλεισούρα τα Κύκνεια Τέμπη ! Το Κάστρο στα φραγκουλείκα είναι η αρχαία Πυλήνη;

Του Γιώργου Μπαλτά 12.6.2014

Τα στενά της Κλεισούρας ορίζονται από την είσοδο τους στα Δυτικά , από τη διαστάρωση προς Χρυσοβέργι ΄μέχρι και την έξοδό τους βόρεια στο χωριό Κλεισορεύματα.
Σήμερα είναι γνωστά ως το φαράγγι της κλεισούρας , μνημείο ανθρώπινης κληρονολιάς , περιοχή ιιαίτερου φυσικού κάλους, προστατεύομενη από το Ευρωπαϊκό πρόγραμμα NATURA.
Στην αρχαιότητα το φαράγγι της κλεισούρας ήταν γνωστό ως «Κύκνεια Τέμπη» μέσω των οποίων ο Αχελώος χυνότανε προς την Θάλλασα του Αιτωλικού – Μεσολογγίου.
Σύμφωνα με αναφορές , στην βόρεια Πύλη των Κύκνειων Τεμπών ήταν χτισμένη η Πόλη Πυλλήνη που καταστράφηκε από τους Αιολείς και μεταφέρθηκε βορειότερα με το όνομα Πρόσχιον.
Η ακριβής θέση τη Πυλήνης δεν έχει προσδιορισθεί από του αρχαιολόγους και το κενό καλύπτεται από ικασίες και ερμηνείες που σε πολλές περιπτώσεις συνεργάζονται αρμονικά με λαϊκούς μύθους και οδηγούν σε παράλληλες «βεβαιότητες» .
Έχομε λοιπόν το όνομα Πυλήνη με το σχέδιο Καποδίστριας να έχει αποδοθεί σε Δήμο της Ναυπακτίας μακριά από το σημείο που τοποθετείτε σήμερα η Πυλλήνη.
Αντίθετα όλα συγκλίνουν πως η Πυλλήνη, πόλη Αιτωλική ευρίσκετο στην βόρεια Πύλη των Κύκνειων Τεμπών . Εξ ου και το όνομά της Πυλήνη (Πύλη) .
Βέβαια η αρχαιολογική έρευνα δεν έχει ακόμα εντοπίσει την πρσγματική θέση της Πυλήνης.
Γεννημένος στο χωριό ΦραγκουλέΪκα μεγάλωσα με διηγήσεις των μεγαλυτέρων για την ύπαρξη αρχαίας Πόλης με Νεκροταφείο στη θέση Κάστρο στη βόρεια απόλειξη του Αράκυνθου! Στη βορειοανατολική κορυφογραμή του Αράκυνθου όπως αυτή διαγραφότανε από το Σπίτι μου ξεχώριζαν τεράστια αιωνόβια δένδρα Δρυός που ορίζανε τη θέση «Κάστρο» . Απλά Κάστρο, χωρίς καμιά αναφορά σε Πυλήνη. Μόνο αναφορές για πήλινα ευρύματα , οστά ανθρώπων και μέσα μέσα για ανασκαφές ξένων «επιτήδειων» που μάλλον κάτι σοβαρό έβρισκαν!
Διηγήσεις λοιπόν για λαθρανασκαφές , ευρύματα ανθρωπίνων οστών, ευρύματα πήλινων «σπαραγμάτων» , εμφανή γιγάντια τείχη, γινόντανε αντικείμενο συζητήσεων μεταξύ των μεγαλύτερων που γυρίζανε κατάκοποι από τη φύλαξη-βόσκηση των ζώων τους, κυρίως προβάτων και γιδιών. Συχνές αναφορές και για κάποιους περίεργους επισκέπτες – κυνηγούς που ζητούσανε πληροφορίες για το πώς πάνε στο Κάστρο.
Νεαρός «βοηθός» κτηνοτροφικών εργασιών της οικογένειάς μου , είχα επισκεφθεί πολλές φορές το κάστρο και ήταν ορατές οι «παρεμβάσεις» των «τυμβωρύχων», αλλά μικρής «έντασης».
Τελευταία άνοιξαν δασικοί δρόμοι οι οποίοι επέτρεψαν την προσέγγιση του χώρου πιο εύκολα και με αποτελεσματικότερα τεχνικά μέσα.
Ακόμα και αυτή καθαυτή η διάνυξη του δασικού δρόμου στη βόρεια πλευρά του Κάστρου έγινε επί των θεμελίων του Κάστρου το οποίο και γκρέμισε ολοσχερώς. Αλήθεια δεν υπήρχε αρχαιολόγος να παρακολουθεί τη διάνοιξη του δρόμου?
Με την ευκαιρεία να σημειώσω πως η διάνοιξη των δασικών δρόμων δεν χρειάστηκε να συμβάλλουν στην προστασία του δάσους από φωτιές . Συμβάλλανε όμως αποφασιστικά να περιοριστεί το δάσος δρυός του Αράκυνθου, σε επικίνδυνο βαθμό. Η ανεξέλεγκτη χρήση των αλυσοπρίονων οδήγησε στην εξαφάνιση αιωνόβιων δένδρων δρυός κατά μήκος των δασικών δρόμων. Ας είναι!
Τελευταία , με τη βοήθεια του google earth , περιδιαβαίνοντας τη περιοχή των χωριών μου Φραγκουλέικα και Χρυσοβέργη, από την Αθήνα, παρατήρησα στη θέση Κάστρο μια μεγάλη εκσκαφή. Χάρηκα γιατί τη θεώρησα «τομή» της Αρχαιολογικής υπηρεσίας. Έτσι έδειχνε από την Αθήνα!
Όταν βρέθηκα στο χωριό, λίγο η περιέργεια λίγο η νοσταλγία με έφεραν στο Κάστρο . Άλλωστε με τους Δασικούς δρόμους έγινε πολύ εύκολη η πρόσβαση.
Οδηγήθηκα στο σημείο της «τομής» που είδα από το google earth και με λύπη μου διαπίστωσα ότι πρόκειται για λαθρανασκαφή με τη βοήθεια σκαπτικού μηχανήματος . Η καταστροφή του τελευταίου απομειναριού των γιγαντιαίων τειχών ήταν το αποτέλεσμα των «κυνηγών θυσαυρών». Οι αθεόφοβοι ανεβάσανε εκσκαφέα και δεν τους πήρε χαμπάρι κανένας? Μάλον η προσπάθειά τους δεν τους απέδωσε τίποτα! Το μόνο που κατορθώσανε η καταστροφή ενός σημαντικού «Μυκηναϊκού» τείχους!!
Λίγο πιο πάνω, στην Ακρόπολη θα λέγαμε του Κάστρου, ένας πρόσφατα ανοιγμένος τάφος ιδιαιτέρου ενδιαφέροντος όπως προκύπει από τις γιγαντιαίες πλάκες που τις παραμερίσανε οι αρχαιοκάπηλοι . Εδώ κάτι σημαντικό πρέπει να βρέθηκε!
Λίγο ποιο πέρα μέσα σε ένα σωρό λαξευμένων πετρών , μια μεγάλη πέτρα λαξευμένη , μοιάζει με βωμό!
Ανάμεσα στα γιγαντιαία δένδρα δρυός που καλύπτουν το Κάστρο (Πυλήνη) αψευδείς μάρτυρες οι κομμένοι κορμοί των αιωνόβιων δένδρων θύματα των λαθροξυλοκόπων.
Λαθροξυλοκόποι, λαθροανασκαφείς, λαθροκυνηγοί συνωστίζονται στο Κάστρο που μπορεί να είναι και η αρχαία Πυλήνη.
Με τη βοήθεια του «κινητού» μου έβγαλα κάποιες φωτογραφίες τις οποίες και δημοσειοποιώ μπας και ενδιαφερθεί κάποιος αρμόδιος!






Τρίτη 3 Ιουνίου 2014

Η καλλιτέχνης Μαρίας Ακρίδα

Πολλοί  τεχνοκριτικοί λένε  πως σε περιόδους κρίσης έχουμε ανασκούμπωμα και η 
καλλιτεχνική φύση του ανθρώπου  επιχειρεί την αποτίναξη των κίβδηλων αξίων, από τις οποίες έχει εμβολιστεί. 
Στον πολιτιστικό σύλλογο Αιτωλικού ένα απέραντο μελίσσι ανθρώπων, πάσης ηλικίας, ανταμώνει σχεδόν κάθε μέρα. 
Απλοί καθημερινοί άνθρωποι,απελευθερωμένοι από την κυριαρχία των υλιστικών συμπεριφορών, γεύονται την χαρά της έκφρασης και της δημιουργίας !  
Τραγουδούν ,χορεύουν, διαβάζουν και παίζουν θέατρο. Παίρνουν μπογιές και πινέλα και  βάζουν χρώματα στη μίζερη και φοβική τηλεοπτική προπαγάνδα του συστήματος, που μας θέλει ενόχους και υπεύθυνους για την οικονομική κατάσταση που μαστίζει την πατρίδα μας !
Σ΄ αυτήν την κυψέλη της χαράς ,της δημιουργίας και του εκλεπτισμού της ψυχής, βρίσκεται και η Μαρία Ακριδα.
Πολυτάλαντη και  στο θέατρο και στα εικαστικά.

Πέμπτη 1 Μαΐου 2014

Μια συμβολή στην Ιστορία του χωριού «Χρυσοβέργη»

Γράφει ο Γιώργος Μπαλτάς 
(Αφιερωμένο στο φίλο μου Αριστείδη Ζωγράφο τ΄ Χαριλί)

Πριν χρόνια ο φίλος μου Αριστείδης Ζωγράφος τ΄Χαριλί , έρχεται στο σπίτι και μου λέει περιχαρής : είδες Μπαλτά ? Του ξουβέρ έχsite τα φραγγλεϊκα έχνε? Δεν έχνε! Άνοιξ του κουμπιούτερ να ιδείς !
Βρέθηκα αμήχανος μπροστά στην ορμητικότητά του και υπάκουσα με «κατεβασμένο» ηθικό! Είχα χάσει και άλλες μάχες σε τέτοιου είδους «συγκρούσεις» ! Άλλωστε είμαστε οι δύο τελευταίοι

Τρίτη 25 Μαρτίου 2014

Οι παιδικές μου αναμνήσεις από την Τσεκλίστα

 
Γράφει ο Πάνος Ακρίδας
Ο παππούς μου, ένας ασπρομάλλης γεροντάκος ,ήταν κατά γενική ομολογία ένας άκακος άνθρωπος που το μόνο του μεράκι ήταν τα πρόβατα. Άμα  καταλάβαινε πως έλιωσαν τα χιόνια... δεν τον χώραγε  ο κάμπος!
Παλιότερα που δεν υπήρχαν αυτοκίνητα για να μεταφέρει τις χιόνες του - έτσι έλεγε τις προβατίνες του -πήγαινε στην Τεκλίστα με τα πόδια. Δυο μέρες ταξίδι! Ξεκινούσε το απόγευμα από το Ξουβέρι, να πιάσει το Μουσταφούλι  και το πρωί  να ξεκινήσει  για Θέρμο ,Πλάτανο ,Λιόλιο ,ώσπου να φτάσει στην Τσεκλίστα .

Ο ΜπαλοΝίκος με τις ''χιόνες'' του
 Εμείς τα εγγόνια του πηγαίναμε σαν τέλειωναν τα καπνά.
Εγώ πήγα δυο χρονιές.
Η ξαδέλφη μου η Τούλα ήταν η μεγαλύτερη από τα εγγόνια.
Στις δουλειές του σπιτιού ήταν το δεξί χέρι της γιαγιάς μας, της ΜπαλοΛένης .Ευτυχώς που ήταν κι αυτή !Αλλιώς πως θα τα έβγαζε πέρα η γρια με τόσα λιαπατσόρια.

Το Μπαλέικο ήταν ένα διόροφο, πέτρινο σπίτι που στο πάνω μέρος του  υπήρχαν  δυο δωμάτια και από κάτω ένα υπόγειο.
 Ήταν σκεπασμένο με πέτρινες πλάκες και τη σκεπή του συγκρατούσαν κάτι τεράστιες στρουπίνες - έτσι έλεγαν τα μαδέρια - που από δω και από κει ήταν καρφωμένες πρόγκες για να κρεμάνε τα  καλαμπόκια ! Είχε και μια χωμάτινη γωνιά με δυο παραθύρες .
  Το μαντρί ήταν δίπλα στο σπίτι. Το σούσουρο που ερχόταν ο παππούς μας  με τα πρόβατα καθόταν σε μια πέτρα και ένα, ένα όπως τ΄ άρμεγε τα πέρναγε μέσα στη στρούγκα .
Μπροστά στο Μπαλέκο
Εγώ,ο αδελφός Νίκος , η αδελφή μου Γεωργία
 και στο μέσον της φωτογραφίας
η μεγαλύτερη  η Τούλα ,κόρη του Φώτη Πολίτη 
  Η καημένη η Τούλα ,η ξαδέρφη μου,τι να πρωτοκάνει με τόσους διαόλους που έμπλεξε . Που δεν έμπαιναν σε στρέβλα με τίποτα.
  Εγώ όλη μέρα γύριζα Πότε πήγαινα στο κόμμα .Πότε στους Αγίους Αποστόλους και ανακατευόμουνα με το ρετσίνι. Πότε κυνηγούσα βερβέρες. Όλο διαολιές ! Όμως η μεγαλύτερη απόλαυση ήταν να παίζω στις μελίστρες. Σαν στούκας κατέβαινα την μελίστρα! Καθώς έφτανα στον πάτο, ήταν μια ρίζα από κέδρο που την έπιανα και,με την φόρα που είχα, έκανα επιτόπια στροφή .
  Σε μια γωνιά της αυλής η γιαγιά άναβε φωτιά και έβραζε νερό στο καζάνι για την μπουγάδα. Τα χεράκια της Τούλας έλιωναν από το τρίψιμο  των ρούχων .Τόσα παιδιά !
  Φόρεσα την καθαρή μου μπλούζα και καμαρωτός, καμαρωτός τράβηξα για τις μελίστρες .Χόρτασα παιχνίδι και ευχαριστήθηκε η ψυχή μου. Γύρισα στο σπίτι ξελιγωμένος.
Ε ρε και βλέπει η Τούλα την καθαρή μπλούζα που είχα φορέσει...Ποιός είδε το θεό και δεν τον φοβήθηκε ! Ε ρε ματσούκι που έφαγα ...!Δεν το έβαλα όμως κάτω. Από τα νεύρα μου μια και δεν μπορούσα να τα βάλω με την Τούλα, πήγα εκεί που άναβε το καζάνι και είχε μπόλικη στάχτη, ξάπλωσα και ανακυλιόμουν απ΄το άχτι μου. Σαν αλευρωμένος χοβιός έγινα . Μόνο τα μάτια μου γυάλιζαν.
- Να δεις και 'γω  ,της λέω.
Κι' άλλο μπερτάκι η Τούλα .
-  Θα φύγω και θα πάω στο σπίτι μου.
- Και που ξέρεις το δρόμο ;
-Θα πάρω της κολόνες απ' το τηλέφωνο και θα φύγω .
Επειδή μας έπαιρναν τηλέφωνο απ' το χωριό ,νόμιζα πως αν τις ακολουθήσω θα φτάσω σπίτι μου.

 Μια βραδιά μας έκανε ξαφνική επίσκεψη ο πατέρας μου.
Σαν ήρθε ο παππούς με τα πρόβατα το σούρουπο,  δεν άκουσε φωνές και ανησύχησε.
Μέχρι να τα τακτοποιήσει τα ζωντανά  και ν ανέβει στο σπίτι,του φάνηκε αιώνας.  Μπήκε μέσα και είδε τον πατέρα μου.
Εσύ είσαι εδώ ; Φοβήθηκα  πως κάτι έγινε με τόση ησυχία ;

 Σήμερα δυστυχώς εκείνες οι μελίστρες δεν υπάρχουν. Μπαζώθηκαν!
Έτσι όμως δεν χάνει την γραφικότητα του ο τόπος ; Δεν έχουμε ρήξη με το παρελθόν ;

Τρίτη 4 Μαρτίου 2014

Αποκριάτικα στιγμιότυπα





Γι'αυτούς τους χαρακτήρες έχουν γίνει άπειρες συζητήσεις στο καφενείο του χωριού .Όλοι κάτι έχουμε να θυμηθούμε από εκείνα τα ευχάριστα καλαμπούρια τους, τα πειράγματα τους και τα παθήματά τους όταν έπιναν ένα ποτηράκι παραπάνω.

Όλοι τους μεροκαματιάρηδες .Άνοιγαν με τους Κασμάδες την γαλαρία για να φέρουν νερό στον κάμπο . Μέσα στα λασπόνερα  της στοάς σαν  τυφλοπόντικες με την υγρασία να τους σαπίζει τα κοκάλα. 
Τα χέρια τους χοντρά και ροζιασμένα απ' τη δουλειά ,σπούδασαν παιδιά και προικιωσαν κορίτσια . Και μετά τη βάρδια... στα καπνοτόπια με όλη την οικογένεια. Γιατί ο καπνός ήταν κουμπαράς! Αν τα 'φερνες γύρα με το μεροκάματο και ο καπνός σου έμεινε ξεχάρτσοτος, είχες μεγάλο διάφορο! Για να μπορέσει όμως το γαϊδουράκι να κουβαλήσει την ψυχή μέχρι την παράδεισο, έπρεπε να φάει και να πιει.
Η καθαρή Δευτέρα ήταν μια καλή ευκαιρία για κάτι τέτοιο. Θα αφήσουμε τις εικόνες να μιλήσουν .



Κάπου στη Μακρυνεία 
Στην φωτογραφία Χρυσοβεργιώτες με τα μηχανάκια τους στην Μακρυνεία
Στους ρυθμούς το τζού μπόξ 

Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου 2014

«Κοσμάς ο Αιτωλός: Φτιάξτε σχολειά-φτιάξτε σχολειά».

Ο Χρήστος Βερβερούδης υποδυόμενος
τον Κοσμά τον Αιτωλό
Τυχεροί  όσοι βρέθηκαν την παρασκευή  21 Φεβρουαρίου στο πνευματικό κέντρο Ευανθίας Καρβέλη στο Αιτωλικό. Είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν, στα πλαίσια της επετείου της μάχης του  Ντολμά και της συμπλήρωσης των 300 χρόνων (1714-2014) από τη γέννηση του Κοσμά του Αιτωλού , μια υπέροχη θεατρική παράσταση από τον ηθοποιό Χρήστο Βερβερούδη.
Ο Χρήστος Bερβερούδης με την  καταπληκτική του ερμηνεία και την επιβλητική του  φωνή κατάφερε να μεταφέρει  το κοινό του Ευανθίας Καρβέλη 300 χρόνια πίσω ,''βιώνοντας'' με συγκλονιστικό τρόπο τον λόγο και τις διδαχές του Κοσμά του Αιτωλού.
Η παράσταση πρόκειται  να παιχθεί και στο Μεσολόγγι στα πλαίσια των εορτών εξόδου. Είναι μια καλή ευκαιρία για όσους θα ήθελαν και δεν κατάφεραν να την παρακολουθήσουν στο Αιτωλικό.
Η ημερομηνία δεν έχει ανακοινωθεί ακόμη.
Είμαστε σε επαφή με τον Χρήστο Βερβερούδη και  έγκαιρα θα ενημερώσουμε τους αναγνώστες του blog για το πότε αυτό θα γίνει.
 Παραθέτουμε ένα μικρο απόσπασμα από το σχετικό δελτίο τύπου της παράστασης, ώστε να έχουν μια σχετική  άποψη ,όσοι  θα την παρακολουθήσουν, για το ''ταξίδι'' που  πρόκειται  να κάνουν.


Τη σημερινή εποχή της καταναλωτικής αδηφαγίας και της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, τα Γράμματα οι Τέχνες και γενικότερα ο πολιτισμός, είναι η σημαντικότερη όαση ελπίδας και προοπτικής για τους λαούς, όπου γης. Οι Έλληνες έχουμε διέλθει μέσα από δύσκολες περιόδους και ατραπούς, με  υποδουλώσεις, κατοχές, εμφυλίους, και το αίμα του λαού μας  έχει ποτίσει τούτη την ευλογημένη χώρα που λέγεται Ελλάδα. Είναι χρέος όλων μας, κυρίως,  των πνευματικών ανθρώπων, να ενδυναμώσουμε την διαχρονική μνήμη της ιστορίας μας, που δεν περιορίζεται σε συνοριακές περιχαράξεις αλλά απηχεί στην έννοια του Ελληνισμού, λέξης, συνώνυμης του Πολιτισμού.
Ο ιεραπόστολος της ειρήνης Κοσμάς ο Αιτωλός, ο ιεροκήρυκας Πατροκοσμάς, που όργωσε ολόκληρο τον Ελλαδικό χώρο επί τουρκοκρατίας  για να διατρανώσει την πίστη του στην Ορθοδοξία και την Ελληνική γλώσσα και βρήκε τραγικό θάνατο από εκείνους που ενοχλούνταν από τις Διδαχές του, αποτέλεσε την έμπνευση για ένα θεατρικό μονόλογο, με τον τίτλο: «Κοσμάς ο Αιτωλός: Φτιάξτε σχολειά-φτιάξτε σχολειά».
Το έργο έγραψε ο συγγραφέας - δημοσιογράφος, Γρηγόρης Χαλιακόπουλος .Σκηνοθεσια Χριστος Βερβερουδης-Νικος Παυλιτινας τον ρόλο του Κοσμά Αιτωλού υποδύεται ο ηθοποιός Χρίστος Βερβερούδης. Το ρόλο του αφηγητή ζωντανεύει η υποβλητική φωνή του ηθοποιού Χρίστου Τσάγκα, η δε μουσική επένδυση ανήκει στον   μουσικοσυνθέτη Φίλιππο Περιστέρη.

Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2014

Το κλάδεμα και η σχέση του με το φεγγάρι

Παροιμία  είναι σύντομος λόγος, που περιέχει αλήθεια βγαλμένη απ' την πείρα . Είναι η γνώση και η  παρατήρηση πολλών χρόνων και πολλών ανθρώπων ταυτόχρονα  .Είναι προϊόν συλλογικό .
Λαϊκό γνωμικό στο χωριό μας λέει πως ο πρώτος κλαδούχος του αμπελιού ήταν ο  γάιδαρος .
Ο γάιδαρος έχει μεγάλη αδυναμία στα κλίματα και κάποια  φορά που λύθηκε, έπεσε με βουλιμία πάνω τους  .
Παρατηρήθηκε πως τα κλίματα που βόσκησε  ο γάιδαρος έκαναν   σταφύλια μεγάλα και ζουμερά και αυτή η παρατήρηση καθιέρωσε  και την πρακτική του κλαδέματος

Κλάδεψε με το Γενάρη και μην κοιτάζεις το φεγγάρι 

λέει ο λαός μας για το κλάδεμα των αμπελιών και των δένδρων.Αν κλαδέψεις τον Φλεβάρη πρέπει να λάβεις υπόψιν σου σε πια φάση βρίσκετε το Φεγγάρι .Πρέπει να είναι  στη ''χάση '' και όχι  στη ''γέμιση'' Το κλάδεμα με την πανσέληνο σαπίζει τις κλιματόβεργες και το κλίμα δεν καρπίζει
 Στους ελαιώνες  και στου οπωρώνες πρέπει μετά το κλάδεμα να αποσύρουν αμέσως τα κλαδιά και τα ξύλα. Εκτός του ότι σαπίζουν, το σαράκι που εμφανίζετε και τα διάφορα ξυλοφάγα, προσβάλουν τους νεαρούς βλαστούς και κατά συνέπεια την καρποφορία των δένδρων!
Σε διατριβή της κ. Γιαννακοπούλου ,σχετικά με την γαλλοελληνική εκμετάλλευση των δασών τον 17ο  αιώνα στα δάση της Δυτικής Ελλάδας και Ηπείρου, οπού υλοτομούνταν ξυλεία για ναυπηγικούς οικοδομικούς σκοπούς ,ξυλεία για βαρελοποιία κ.α.,διαβάζουμε πως πάντα  τα  συνεργεία υλοτόμησης, λάμβαναν  υπόψιν τους το φεγγάρι.
Καυσόξυλα που κόβονται από ζερβό μέρος δεν καίγονται καλά στο τζάκι γιατί δεν τα βλέπει το φως του φεγγαριού
Η πατάτα που έβγαινε από τη γη  ,στου φεγγαριού τη χάση ,δεν σαπίζει και κρατάει  πιο πολύ καιρό.

Βάλτε νιους και σκάψτε με 
Γέρους να  με κλαδέψουν 
Βάλτε κορίτσια ανύπαντρα 
να με κορφολογήσουν 

λέει μια άλλη παροιμία του λαού μας 
Ο νιος έχει δύναμη ! Το τσαπί υπακούει στα δυνατά του μπράτσα ! .Μπορεί να σκάψει το έδαφος πιο βαθιά  και η ρίζα του αμπελιού δεν θα τεμπελιάζει στην επιφάνεια του ! Θα πάει πιο βαθιά  και στις δύσκολες μέρες του καλοκαιριού θα βρίσκει πιο εύκολα  υγρασία. 
Οι γέροι έχουν πείρα και ξέρουν πότε και πως πρέπει να κλαδέψουν. 
Ο κλαδούχος πρέπει να είναι έμπειρος.Να ξέρει που θα κόψει .Ν' αφήσει τους κληρονόμους που θα διαδεχτούν τα γέρικα κλαδιά! 
Από κοντά και νιος για να του μάθει την τέχνη. 
Και μετά κορίτσια ανύπαντρα γεμάτα όρεξη και υπομονή .
Η υπομονή είναι η προίκα της φύσης στη γυναίκα για να κρατήσει τα βάρη του σπιτιού και των παραδόσεων.
Τ' ανύπαντρα κορίτσια μπορούν να καταλάβουν τα τρυφερά βλαστάρια του αμπελιού καλλίτερα. 
Έχουν από την φύση ίδια αποστολή .
Να φέρουν ζωή  στο κόσμο!
Γιαυτό και ''κορίτσια ανύπαντρα να με κορφολογήσουν'' !
Αυτές είναι κάποιες -μέσα στις πολλές-από τις παροιμίες του λαού μας που ακούγονται και στο χωριό μας.
 Σήμερα με την εντατικοποιήση των καλλιεργειών και την αλόγιστη χρήση των φυτοφαρμάκων αν λάβουμε υπόψιν τις καλλιεργιτικές πρακτικές των παππούδων μας δεν θα χάσουμε .
Θα κερδίσουμε .Και θα κερδίσουμε την παραγωγή ασφαλών προϊόντων για τη διατροφή των παιδιών μας 

Δευτέρα 6 Ιανουαρίου 2014

Η κοπή της πίτας μας για το 2014

Εικόνες παλιών εποχών σήμερα στο Χρυσοβέργι. Έχει καθιερωθεί των Φώτων μετά την εκκλησιά , ο σύλλογος να κόβει την πρωτοχρονιάτικη πίτα του. Μετά το αγιασμό ,από άμβωνος , ο κόσμος κλήθηκε  να παραστεί στην κοπή της πίτας σε ένα από τα καφενεία του χωριού,  όπου ο σύλλογος προσέφερε καφέ και αναψυκτικά . Χαρούμενα και καλόκαρδα πρόσωπα αντήλλασαν ευχές. Μικρά παιδιά χαίρονταν και γελούσαν στις αγκαλιές, άλλα των μανάδων και άλλα  των παππούδων, ενώ τα μεγαλύτερα έτρεχαν και γελούσαν .Ήταν ένα πολύ ευχάριστο και γιορτινό πρωινό !Ευχόμαστε σε όλους τους χωριανούς μας που βρίσκονται μακρυά μας υγεία , ευτυχία , υπομονή και αλληλεγγύη  για τους δύσκολους καιρούς που διανύουμε.
Το φλουρί έπεσε στον μικρό