Παπαντούλα χιονισμένη ,η κοφίνα γιομισμένη

Με αυτά τα λίγα λόγια οι άνθρωποι αποτύπωσαν τα συμπέρασμά τα τους από την παρατήρηση και εξέλιξη των φυσικών φαινομένων. Αφού η μάννα γη έδωσε τα γεννήματα της,σαν την λεχώνα,έπρεπε να κοιμηθεί λίγο και να πάρει δυνάμεις για την νέα χρονιά.
Ο ήλιος να παει να ζεστάνει κι  άλλα μέρη κι άλλους τόπους, να θρέψει κι άλλους ανθρώπους και μετά να ξαναγυρίσει.
Οι άνθρωποι μετά από τα δοσίματα της φύσης, ξαποστένουν δίπλα στα τζάκια απολαμβάνοντας τη γλυκιά ζεστασιά του σπιτιού και τα μικρά παιδιά τα παραμύθια της γιαγιάς.

Ο Γενάρης τελειώνει και Χειμώνας σιγά σιγά φτάνει στην κορύφωσή του.
Σε λίγο θα ρθούν οι αλκυονίδες μέρες για να ζεστάνουν και να γλυκάνουν το χώμα.
Η γη θ' αρχίσει να χασμουριέται.
Οι άνθρωποι θα καθαρίσουν και θα οργώσουν τους κήπους τους, θα φτιάξουν τα σπορεία τους και θα κλαδέψουν τα λιόδεντρα για την νέα χρονιά.
Πριν όμως μπούνε στη δουλειά, έχουν ακόμη μια γιορτή. Την Παπαντή.
Αυτή τη γιορτή  δεν την γιορτάζουν μόνοι τους αλλά παρέα με τους νεκρούς τους.
 Νωρίς το πρωί οι γυναίκες ,οι θεματοφύλακες των εθίμων και των παραδόσεων,ανεβαίνουν στο εκκλησάκι να πλύνουν και να καθαρίσουν τα μνήματα .Να ανάψουν τα καντήλια και μαζί με των δικών τους και τ' άλλα, που οι συγγενείς τους είναι μακρυά και δεν ήρθαν και  περιμένουν τον παπά για το καθιερωμένο τρισάγιο.

Έρχονται κι άλλοι ,οι πιο πολλοί από το Αιτωλικό,με αρτοκλασίες , λειτουργιές και ψυχοχάρτια. Έρχονται να προσκυνήσουν για να πάει καλά η χρόνια.

Ένα πράγμα μόνο λείπει τα τελευταία χρόνια .Οι κομπανίες .
Παλιότερα τέτοια μέρα υπήρχαν μέχρι και πέντε κομπανίες. Το χωριό το βράδυ πνίγονταν στους ήχους των λαούτων  των βιολιών και των κλαρίνων.Το πανηγύρι της Παπαντής ήταν από τα πιο γνωστά χειμωνιάτικα πανηγύρια της περιοχής και μάζευε πολύ κόσμο.
Δεν χρειάζονταν και πολλά πράγματα ούτε πολυτέλειες .Καλή διάθεσή μόνο.
Όποιος αποφάσιζε να κάνει πανηγύρι δεν είχε πάρα να μαζέψει τα λιαστρόπανα και τα λιόπανα των χωριανών, για να κλείσει το χώρο και το μαγαζί ήταν έτοιμο. Η φτώχεια θέλει καλοπέραση λέει ο λαός μας και η ρήση αυτή έβρισκε την εφαρμογή της και στο πανηγύρι της Παπαντής .Του Θωμά το μαγαζί  πούλησε σε μια βραδιά τρις χιλιάδες μπουκάλια μπύρα.Μεγάλος αριθμός για κείνη την εποχή.Επειδή όμως οι άνθρωποι στη διαδρομή τους κοιτάζουν κάπου κάπου και πίσω το παρελθόν τους, σίγουρα θα ξαναζωντανέψουν τις παραδόσεις τους.