Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2014

Ηχητικο ντοκουμεντο απο την κομπανια των Ακριδαιων

Για πολλά χρόνια τα λαούτα και τα βιολιά ήταν παρατημένα στα σεντούκια . Ο αγώνας για επιβίωση ήταν ατέρμονος .Τα δάχτυλα έγιναν κούτσουρα και δεν μπορούσαν να βρουν τις νότες.
Είναι όμως δυνατόν να ξεχάσεις τον τρόπο που εκφραζόσουν όταν
τα χρόνια δεν ήταν τόσα πολλά ώστε να σε βαραίνουν ; Μπορείς να ξεχάσεις τους γάμους ,τα πανηγύρια και τα γλέντια στην αυλή του σπιτιού σου ; Τους φίλους και γειτόνους κάτω από την κληματαριά ;  Που με ένα ποτηράκι κρασί στο χερι ξαλάφρωναν από τα προβλήματα της εποχής;
Δεν γίνεται !

Ευτυχώς που υπάρχουν κάποιοι αναμασά μας -λες και είναι ταγμένοι -και κάποια στιγμή , δίνοντας την  ψυχή τους ,διασώζουν κάποια πράγματα από τη λήθη του χρόνου για να τα έχουμε εμείς , οι επόμενες γενιές

Μετά από πολλή προσπάθεια ο Θόδωρος ο Ακρίδας ,γιος του  μπάρμπα Θύμιου, με ένα μποπινόφωνο Telefunken ,που το έφεραν τα πεθερικά του από τη Γερμανία κατάφερε να μαζέψει την κομπανία των Ακριδαίων και με λίγες πρόβες - για να σπάσουν τα δάχτυλα - κατέγραψε αυτό το ντοκουμέντου που σήμερα απολαμβάνουμε
 Είπαμε...Κάποιοι άνθρωποι είναι ταγμένοι !

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου