Είναι όμως δυνατόν να ξεχάσεις τον τρόπο που εκφραζόσουν όταν
τα χρόνια δεν ήταν τόσα πολλά ώστε να σε βαραίνουν ; Μπορείς να ξεχάσεις τους γάμους ,τα πανηγύρια και τα γλέντια στην αυλή του σπιτιού σου ; Τους φίλους και γειτόνους κάτω από την κληματαριά ; Που με ένα ποτηράκι κρασί στο χερι ξαλάφρωναν από τα προβλήματα της εποχής;
Δεν γίνεται !
Ευτυχώς που υπάρχουν κάποιοι αναμασά μας -λες και είναι ταγμένοι -και κάποια στιγμή , δίνοντας την ψυχή τους ,διασώζουν κάποια πράγματα από τη λήθη του χρόνου για να τα έχουμε εμείς , οι επόμενες γενιές
Μετά από πολλή προσπάθεια ο Θόδωρος ο Ακρίδας ,γιος του μπάρμπα Θύμιου, με ένα μποπινόφωνο Telefunken ,που το έφεραν τα πεθερικά του από τη Γερμανία κατάφερε να μαζέψει την κομπανία των Ακριδαίων και με λίγες πρόβες - για να σπάσουν τα δάχτυλα - κατέγραψε αυτό το ντοκουμέντου που σήμερα απολαμβάνουμε
Είπαμε...Κάποιοι άνθρωποι είναι ταγμένοι !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου